Fizyka Atomowa

W 1905 roku Albert Einstein podał proste wyjaśnienie zjawiska fotoelektrycznego. W 1922 roku otrzymał za to Nagrodę Nobla.

Einstein przyjął założenie że światło jest wiązką fotonów o masie równej zeru, energi E=hv i pędzie o wartości p=h*v/c, poruszających się w próżni z szybkością światła c=3*10⁸ m/s.

Zjawisko fotoelektryczne opisał równaniem :

hv= W+Ek

energia fotonu = praca wyjścia + energia kinetyczna fotoelektronu

Dzięki wyjaśnieniu Einsteina dowiedziono, że o natężeniu światła decyduje liczba fotonów wysyłanych przez źródło w jednostce czasu.

To oznacza, że im większe jest natężenie światła, tym więcej fotonów pada na fotokatodę w jednostce czasu, powodując wybicie z jej powierzchni większej liczby elektronów, ponieważ każdy foton wybija z metalu jeden elektron.